Δημήτρη, πέρασαν 24 χρόνια που κάηκε το μισό δάσος του Καρέα, μαζί με το υπόλοιπο της Ηλιούπολης. Και μαζί τους χάθηκες εσύ, και τρεις άνδρες του Πυροσβεστικού Σώματος: ο Δημήτρης, ο Θεμιστοκλής και ο Αλέξανδρος. 24 χρόνια, τέτοιες μέρες ερχόμαστε να αφήσουμε ένα στεφάνι στο μνημείο σας. Υπόσχεση, πως δεν σας ξεχάσαμε, δεν θα σας ξεχάσουμε. Το Πυροφυλάκιο της Εθελοντικής Δασοπροστασίας του Δήμου Καισαριανής που έχει το όνομά σου, προκαλεί ερωτήματα σε κάθε νέο εθελοντή. Ανοίγει κουβέντες: για τον εθελοντισμό, την ανιδιοτελή προσφορά, τη θυσία, το δάσος, τον Υμηττό. Δημήτρη, 24 χρόνια μετά, η Ομάδα σου, η ΕΔΔΚ δε σε ξεχνάει, ούτε τους τρείς Πυροσβέστες, και σας υποσχόμαστε δυο πράγματα: ότι θα κάνουμε ο, τι είναι δυνατό για να μείνει το βουνό μας πράσινο και ότι δεν θα επιτρέψουμε να ξανασυμβεί τέτοιο κακό σαν το χαμό το δικό σας. [Στη μνήμη του Εθελοντή της Δασοπροστασίας Καισαριανής Δημήτρη Καραμολέγκου, των Αρχιπυροσβεστών Δημητρίου Μαλούκου, Θεμιστοκλή Μαυραειδή και του Πυροσβέστη Αλέξανδρου Διαβολή, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια κατάσβεσης της μεγάλης δασικής πυρκαγιάς του Υμηττού στις 22 Ιουλίου 1998]